تبریک دوچونه‌ای!
سلام.
عید قربان رو بهتون تبریک می‌گم و امیدوارم شب یلدای زیبایی رو گذرونده باشید.
درمورد یلدا چندان تحقیقی نکردم. فقط یه چیزایی شنیدم و دیدم. مطلب زیر هم نظرات شخصی خودمه.
دیروز یه دوست برام پیامکی فرستاده بود با این مضمون که: زندگی اون‌قدر کوتاهه که شب یلدا رو جشن می‌گیریم، چون چند لحظه بلندتر از شبهای دیگه‌س.
قبول دارم که علت جشن گرفتن یلدا، چیزی نیست که دوستم گفته، و درواقع علت اصلی، در اعتقادات ایرانیان باستان ریشه داره، اما به‌هرحال بهانه‌ای بوده برای دورهم جمع شدن و شاد بودن.
اما هرچی می‌گذره، یلدا هم مثل خیلی چیزای دیگه داره تغییر ماهیت می‌ده. یادمه وقتی بچه بودم، شب یلدا تمام فامیل دورهم جمع می‌شدن، اما رفته‌رفته، رسیدیم به جمعی کمتر از ده نفر. اگه قدیما رونق شب یلدا، قصه مادربزرگ‌ها بوده، الان تلویزیون برامون فیلم سینمایی پخش می‌کنه. شاید بیست سال دیگه، شب یلدا رو به‌صورت ویدئوکنفرانس برگزار کنن! شاید حتی افراد یه خونه هم دور هم جمع نشن و هرکسی از اتاق خودش توی مراسم شرکت کنه!
یکی از جاذبه‌های فرهنگ شرقی، روابط گرم انسانیه. اما گرفتاری‌های زندگی داره کم‌کم این ویژگی رو می‌گیره. البته قدری هم تقصیر خودمونه. نمیدونم چرا همیشه باید از یه طرف بوم بیفتیم پایین!
چند دلیلی که من توی دور شدن افراد فامیل دیدم، بعضی‌هاش قابل حل نیست، اما بعضیش راه‌حل داره. بیاید همه به این دلایل و راه‌های احتمالی برای برطرف کردنش فکر کنیم. شاید یلدا برای این بوده که افراد فامیل از همدیگه بی‌خبر نمونن و به فکر همدیگه باشن. شاید اگه همه به فکر حل کردن گرفتاری اطرافیانمون باشیم، هرروزمون عید بشه و هرشبمون جشن.
ای کاش که فکر می‌کردیم. تقارن عید قربان با یلدا و ذهنیات بالا باعث شد یه موضوعی توی ذهنم بیاد. حج واجب برای مسلمونِ واجدشرایط واجبه، اما یک مرتبه. همه‌مون کسانی رو می‌شناسیم که چندمرتبه به حج رفتن. اگه یه حساب سرانگشتی بکنیم، حج واجب برای هرنفر چیزی حدود دومیلیون تومن خرج داره و اگه حاجی‌های چندمرتبه‌ای، هزینه حج‌های اضافیشون رو به مصارفی می‌رسوندن که گره‌ای از کار بی‌چاره‌ای بازکنه، شاید پاداشی بیش از حج براشون داشته باشه.
وقتی یکی از علما می‌گه حاضرم حاصل هفتادسال عبادتم رو با یه شب پرستاری از یه بیمار عوض کنم، دلیل این مدعاست. یادمه چندی پیش دولت هم طرحی داشت که افراد درهر ۵ سال فقط یه‌بار اجازه حج‌رفتن داشته باشن، من که نمیدونم، به جایی رسید؟
و مطلبم رو با این شعر زیبا (به نظرم از شیخ بهایی) تموم می‌کنم:
همه‌روز روزه بودن، همه‌شب نماز کردن
همه‌ساله حج نمودن، سفر حجاز کردن
زمدینه تا به کعبه، سروپا برهنه رفتن
دولب از برای لبیک، به وظیفه بازکردن
شب جمعه‌ها نخفتن، به خدای رازگفتن
زوجود بی‌نیازش، طلب نیاز کردن
به مساجد و معابد، همه اعتکاف جستن
زملاهی و مناهی، همه احتراز کردن
به خدا که هیچ‌کس را، ثمر آنقدر نباشد
که به روی ناامیدی در بسته باز کردن.
دیدگاه
ارسال شده توسط: حجت دانشجو | ۱ دی ۱۳۸۶ ۰۱:۲۱
سلام دکتر جان
من نه مخالف حرفاتونم شاید به نوعی هم موافقولی:
به نظرم اصلا اجباری نیست که فقط فامیل دور هم جمع بشن در حقیقت گروه بودن انسانها مهمه و تشکیل جامعه اجتماعی دادنشون حالا چه فامیل چه دوستان چه….. ولی در کل هرکدوم بجای خودش
آره اونایی که چندین و چند بار مکه میرن ولی اینا دو گروهن:
۱- دست خیر دارن مکه هم میرن
۲- فقط مکه میرن
خب معلومه اولیا همه جای عالم بهتر از دومیان ولی نمیتونیم بگیم دومیا بد هستند چون قضاوتش از دست ما خارجه
[پاسخ]