آموزش برای خانمها

امسال هم مثل چند سال گذشته باز هم درصد قبولی خانمها در کنکور بیش از آقایون بود. این می تونه چند تا معنی داشته باشه. یکی اینکه خانمها بیشتر به دروس کلاسی خود اهمیت می دهند. دوم اینکه آقایون اغلب به فکر آینده و وضعیت مالی خود هستند و بیخود وقت خود را تلف نمی کنند. مستقیم سراغ کار آزاد می روند و …

اما واقعا در جامعه ما جایگاه خانمها کجاست؟ آیا آنها حق تحصیل و کار را مثل آقایون دارند؟ اصلا بهتر این هست که خانمها به تحصیلات خود ادامه بدهند یا نه، همون دیپلم کافیه. بشینن توی منزل و به امورات خانه بپردازند؟

هرچند امروزه داشتن دانش و مهارت بیشتر می تواند به بهبود وضع زندگی افراد کمک شایانی بکند اما برخی معتقدند بیرون رفتن زن از منزل به منظور یادگیری و یا کار می تواند درتعلیم و تربیت فرزندان و رسیدگی به همسر خللی ایجاد کند و سنگ بنای خانواده را سست نماید.

به نظر من پاسخ به این سوال را باید با توجه به شخصیت طرفین و دیدگاههای آنان داد. به طور مثال زوجی که با هم به تفاهم رسیده و هر دو علاقه مندند که کلیه فعالیتهای خانواده را با کمک یکدیگر مدیریت کنند، در پاسخ به این سوال آموزش بیشتر برای خود را بهترین راهکار برای ارتقاء سطح زندگی خود چه از نظر کمی و چه کیفی می دانند. اما در خانواده هایی که دید سنتی بر آن حاکم بوده و مرد علاقه دارد پس از یک روز کاری در خانه به استراحت پرداخته و کلیه وسایل آرامش او محیا باشد، می توان گفت حق آموزش زن نادیده انگاشته می شود، هر چند با رضایت طرفین باشد. عملا در این نوع خانواده ها زن باید همه نوع فداکاری کند تا زندگی لذت بخش تر شود. ( البته اگر زن رضایت قلبی نداشته باشد در اینصورت زندگی تنها برای مرد و شاید بچه ها لذت بخش تر می شود.)

به هر حال من فکر می کنم آموزش جایگاه مهمی در خانواده دارد. هر نوع آموزش مهارتهای خاصی را به انسان میآموزاند و در کنار آن مهارتهای برقراری ارتباط نیز آموخته می شود.

دیدگاه

سلام خانم نقاش‌زاده.
مطلب جنجال برانگیزی نوشتید!
به‌نظر می‌رسه جنگ باحالی در پیشه! خدا عاقبتش رو ختم به‌خیر کنه! 😀

در مرحله اول باید مشخص کنیم وظیفه زن و مرد چیه ؟ هدف و شیوه زندگی چیه ؟ فرهنگ و باورها چیا هستند ؟
اون چیزی در جامعه ما روال طبیعی هستش اینه که مرد کار کنه و زن مسئولیت بچه ها و خونه رو بر عهده بگیره. طی این روال مرد وظیفه تامین مالی خانواده رو بر عهده داره و زن هم وظیفه بزرگ کردنه بچه ها و تربیت و آموزش اون ها و ایجاد فضای آرامش و استراحت برای مرد. برخی وظایف هم مشترک هستند.
حالا اگر این روال عوض بشه و جای زن و مرد عوض بشه مسلما بقیه چیزها هم باید عوض بشه.
این وظایف انکارناپذیر هستند. پس باید کسی نقش اجرای اون هارو بر عهده داشته باشه.
حالا اگر قرار بر این باشه که زن و مرد همزمان کار کنه و این وظایف رو هوا بمونه نظم زندگی بهم میخوره. کسی منکر حق زن نیست اما خوب باید اولویت قائل شد. باید دید کارکردن زن چقدر اهمیت داره ؟ آیا ضروری هستش ؟ اگر ضروری نیست پس کارکردنش معنی نداره . فکر کنم همه شما اولویت اصلی رو به بچه ها میدین تا کار.
حرف اصلی من اینه که با توجه به شرایط زندگی باید تصمیم گرفت.
در مورد درس خوندن زن ها هم همین طوره. یادمه یک بار در مورد دلایل تلاش دختر ها برای دانشگاه رفتن مصاحبه ای توی تلوزیون نشون میداد. اکثرا دخترها هیچ دلیلی نداشتند. فقط چون می خواستند کلاسشون بالا ببرن میرن درس میخونن. عده ای شون حتی گفتند چون مد شده.
توی جامعه ما هیچ وقت از یک زن انتظار ندارند که بره کار کنه و پول در بیاره. خواست جامعه از زن اینه که به وظایفش توی خونه برسه و کار نکردن هیچ وقت برای یک زن عیب نیست. اما کارنکردن برای یک مرد عیب هستش. مردی که کار نکنه ترد میشه. مرد باید بره درس بخونه تا بتونه کارکنه. تا بتونه بهتر کارکنه تا رفاه خانواده تامین بشه.
یکی از دلایل مخالفت مردها با با آموزش زن ها اینه که دیدگاه های مرد سنتی باقی موندن و نمی تونن قبول کنن زن در اجتماع حضور داشته باشه اون هم به خاطر اینه که هنوز تصورش از زن همون انسان منزوی و دربند سابق هستش.
دلیل دیگش هم اینه که مرد محیطی که زن میخواد توش حضور داشته باشه رو نامناسب میدونه. مرد نمی تونه قبول کنه که زنش توی محیط هایی پر از هرجور آدم که ممکنه توش هراتفاقی بیافته حضور داشته باشه. (امنیت،غیرت)
(من بحث کار رو هم قاطی این کامنت کردم. یکمم کامنتم طولانی شد و رمق تایپ نموند دیگه. خیلی وقت بود کامنت نگذاشته بودم.)
در مورد موفقیت بیشتر دخترها نسبت به پسرها باید بگم دلیل اصلیش تلاش بیشتر دخترها برای درس خوندن هستش. دخترها کم تر از پسرها به اشتغال فکری دارن و مثل پسرها خیلی کارها رو نمی کنند. در نتیجه وقت بیشتری برای درس خوندن دارن. فکرشون هم آزاد تره و بهتر درس میخونن. در ضمن روحیات دخترها هم بی تاثیر نیست. دخترها وقتی میبینند دوستشون میخونه راغب میشت که بخونن. حس رقابتیشون بیشتره. این روحیه توی پسرها خیلی کم تر هستش. شاید هم نیست !
تمام !!!!!

وقتی همه چیز رو قاطی میکنیم و تو زندگی بجای عاقبت اندیشی دنبال این هستیم که چه چیزی کلاس داره؟ یا فلان چیز چشم در بیاره، عاقبتش همینه. تازه هنوز کجاشو دیدی….کاین هنوز از نتایج سحر است.
اصلا هدفها گم شدند و ظاهر پرستی جای حقیقت جویی را گرفته. همه سر در گمیم که چی واسه چی خوبه ؟
بنظر من اگه اصول جا خالی ندن و اهداف درست تعیین بشه، در راستای رسیدن به هدف والا درس خوندن و کار کردن برای هیچکدوم از زن و مرد با توجه به استعداد و علاقه هاشون عیب نیست.
مسلما یک پدر یا مادر باسواد بهتر میتونه بچه هاش رو تربیت کنه اما نباید اونها رو فدای درس خوندن یا کار کردن خودش کنه.

جالب است که نظر آقای مطهری عیناً همان دیدگاه احمدی نژاد در این مورد است.دعوت می کنم از کسانی که دیدگاه احمدی نژاد را در این باب نمی دانند آن را بخوانند و نسبت به مسایل روز ایران کسب آگاهی کنند.
ضمن اینکه نمی توانم تعجب نکنم از اینکه که هنوز چنین سوالاتی طرح می شود و جالب تر از همه این که توسط “آقایان” جواب داده می شود. آنهم در حالی که تا آخرین رمقهای خود در راه تایپ کردن از پا نمی نشینند.

من هیچ اطلاعی از دیدگاه آقای احمدی نژاد ندارم. آقای احمدی نژاد خیلی دیدگاه ها داشتند مثل بقیه کاندیداها و طبق معمول خیلی دیدگاه هاشون محقق نشدند. من منظورتون رو از پاراگراف اول نگرفتنم. کنایه هستش ؟
در ضمن شما نظرتون رو در مورد مطلب و نظر من نگفتین !

اقای مطهری! نمی دانم چقدر تامل کرده اید و این موضع را گرفته اید اما من کامنت شما را که خواندم بسیار نا امید شدم. وقتی یک دانش آموخته سمپاد که احتمالا از حداقل توان ذهنی و سطح تحصیلات برخوردار است نگاهش به جهان اینگونه باشد وای به حال بقیه جامعه!
من نمی دانم بر چه اساس بر معتقدید که باید فرهنگ یک جامعه باید مبنای تعیین حقوق افراد باشد. یعنی اگر در جامعه ای دختران را زنده بگور می کنند باید بگوییم خانم ها حق حیات ندارند؟ وا اگر در جامعه ای اکثر قریب به اتفاق حجاب ندارند باید حکم کنیم که هیچ کس حق ندارد حجابی متفاوت را داشته باشد؟
خیلی عجیب است برایم که در قرن بیست یکم همچنان تصورتان از زن دستگاه جوجه کشی و ابزاری برای راحتی مردان است!
واقعیت این است که در جامعه ی ما بسیار شرایط به شکل یر منصفانه ای به نفع ما مردان است به بسیاری از زمینه بدون هیچ منطق اخلاقی بر روی زنانمان بسته است. چه اشکال دارد در یک عرصه که شرایط رقابط برابر است از ما جلو بزنند. جر زدن، و زدن زیر قواعد بازی؟
البته ترز نگاه شما به زنان بی سابقه نیست چه در عصر جاهلیت و چه در همین کشور همسایه مان افغانستان. بله آنها هم مدارس دخترانه را تعطیل کردن و گفتند زنان باید کنج پستوی اندرونی زندانی باشند …
یک زمانی خوشحال بودم که که حداقل اگر از جهان جدید عقب حداقل از کشورهای همسایه مان وضعمان بهتر است. اما صد افسوس که ما قوم نفرین شده ایم هر روز باید شرایطمان وخیم در شود. آخر چگونه ین استدالات بی پایه اساس می توان حق نیمی از اعضای جامعه را ضایع کرد؟

آقای غالبی ،

۱٫ “حرف اصلی من اینه که با توجه به شرایط زندگی باید تصمیم گرفت.”
۲٫ “اولویت”
۳٫ ” کار نکردن هیچ وقت برای یک زن عیب نیست ” (کارکردن برای یک زن عیب نیست و همین طور تحصیل)
۴٫ “این وظایف انکارناپذیر هستند. پس باید کسی نقش اجرای اون هارو بر عهده داشته باشه.”
۵٫ بیشتر قسمت های حرف من در مورد خانواد ( مرد ، زن و فرزندان ) بود.
۶٫ فرهنگ جامعه مبنای تعیین حقوق افراد نیست. (من فقط به روال جامعه اشاره کردم) این روال وحی منزل نیست. هرکی دلش خواست میتونه برعکس این روال عمل کنه.
۷٫ اولویت اول فرزندان هستن ، اینو که قبول دارین ؟ خوب پس اول بچه ها ، بعد کار یا تحصیل. (اولویت به معنی ترتیب هستش. اگر کسی تونست به وظایف اولش برسه میتونه بعد از اون به کار و تحصیلش برسه.)
۸٫ من مخالف تحصیل ، کار یا حضور زن در جامعه نیستم. اتفاقا به نظرم باید این اتفاق بیافته. منم دوست دارم مادرم دکتر باشه. منم دوست دارم خواهرم به درجات عالی تحصیلی برسه. منم دوست دارم همسرم بهترین مدرک تحصیلی و بهترین کار رو داشته باشه. در بدترین حالت ممکن که میشه یک مدرک خالی ، بازم هیچی هیچی نداشته باشه سربلندی که داره.
۹٫ هیج اشکالی ندارد که در یک جامعه زن ها از مرد جلو بزنن. اصلا دید من زن و مردی نیست. همه انسان هستیم.

من نمیدونم دلیل این برداشت شما از حرف های من چی بود. شاید به خاطر ادبیات ضعیف و قاطی پاطی من بود.

حمزه خوشم اومد از گفی که زدی. پسندم شد حسابی.

اما نظر من: خیلی مهم نیست که کی بیشتر میره کی کمتر. هر کی دوست داره بره. هر کی دوست نداره نره. مهم اینه که آدم‌ها آرزو از خودشون داشته باشند و برای رسیدن بهش تلاش کنند.

با سلام و خسته نباشید خدمت کلیه نویسندگان و خوانندگان عزیز و محترم لوتوس.
خواهشمندم نویسندگان مطالب و کامنت گذاران محترم در املای کلمات و نگارش صحیح آنها بیشتر دقت کنند. غلطهای املایی و انشایی زیادی تاکنون مشاهده شده است. شما که اینقدر زحمت می کشید و برای نگارش مطالب مفید و گوناگون این وب نامه وقت بسیار صرف می کنید بهتر است یک بار نوشته خود را با صبر و تامل بیشتر بخوانید تا از بی عیب بودن آن مطمئن شوید. باور کنید زیبایی های کلامتان بیشتر آشکار می گردد. گاهی شتابزدگی تایپی که در مطالب مشاهده می گردد استرس نویسنده را به خواننده نیز منتقل می کند. با سپاس از نویسندگان ثابت و میهمان و نیز خوانندگان عزیز لوتوس.
همگی موفق و سربلند باشید.

نخست همانگونه که گفتم سخت تعجب می کنم از طرح چنین سوالی در این پست مثل این است که بپرسیم : آیا انسان حق دارد مثل انسان رفتار کند؟
این سوالی است که فکر می کنم منشورهای حقوق بشر و۱۴۰۰سال پیش اسلام آن را جواب داده است .
تحصیل و کار زنان ومیزان آن مساله ای انسانی است که حتی زنان هم نمی توانند درباره آن نظر بدهند. خدا نظر خود را اعمال کرده است ودراین مورد پرسش می کند از هرکه دراین را ه مانعی بتراشد. بعد از خدادرباره جزییات رشته وزمینه تحصیل وکار خانمها این خود خانمها هستند که باید نظر بدهند حتی یک خانم نمی تواند بگوید خانمها باید ….بلکه فقط می تواند بگویدمن…..و درباره خود بگوید .صدور احکام کلی دراین موردوبدتر ازهمه ورود آقایان به این موضوع کاملاً خانمانه کمترین آسیبی که وارد می کند صدوراحکام عجیب وغریب وساده انگاری مسایل خانمها وتحلیل هاست.مانندآنچه در تحلیل شما مشهود است.بنابراین من خود نقض غرض نمی کنم ودر این موضوع نظر نمی دهم.
اما نظرم در باره نظر شما :دروبلاگم طی یک سلسله پست وکامنت که تاروز تولد امام زما ن می گذارم نظرم را دراین باره خواهم گفت.

من کلا متاسفم که توی جامعه‌ی بدوی زندگی می‌کنم که این‌قدر تقسیمات جنسی وجود داره، دخترها پسرها….خنده داره جدا.

یعنی نمی‌‌دونم رشد علمی آدما و همچنین کار کردنشون چه ربطی به جنسیت داره . به قول خانم کربلایی آیا انسان حق دارد مثل انسان رفتار کند؟

ارسال دیدگاه