خَلَّهٌ واحده
دعای دوازدهم صحیفه‌ی سجادیه این طوری شروع می‌شه:
| اللهم اِنَّهُ یَحجُبُنی عن مسئلَتِکَ خِلالٌ ثَلاث و تَحدونی علیها خَلَّهٌ واحده |
خدایا سه خصلت مرا از اینکه چیزی از تو بخواهم باز می‌دارد. و یک خصلت به آن ترغیب می‌کند. |
|
| یَحجُبُنی امرٌ اَمَرتَ به، فَـاَبطَاْتُ عنه و نهىٌ نَهَیتَنی عنهُ، فَـاَسرَعتُ الیه و نعمهٌ اَنعَمتَ بها علَىَّ، فَقَصَّرتُ فی شکرها |
باز می‌دارد: امری که به‌آن فرمان‌دادی و از آن سر تافتم. و کاری که از آن نهی‌م کردی و به سویش شتافتم. و نعمتی که به من بخشیدی ولی در شکرش کوتاهی کردم. |
|
| و یَحدونی علی مسئلَتِکَ تفضّلُکَ علی من اَقبَلَ بوَجههِ الیک و وَفَدَ بحُسن ِ ظنّهِ الیک |
و ترغیب می‌کند به درخواست از تو: لطفت به آنکه با نیت پاک به تو روی آوَرَد. و با خوش‌گمانی نزد تو آید. |
|
| اِذ جمیعُ احسانکَ تفضّل و اِذ کلُّ نِعَمِکَ ابْتِدآء | زیرا همه‌ی احسان‌هایت از روی لطف و همه‌ی نعمتهایت بیپیشینه اند. |
|
| فَها اَنا ذا یا اِلهی واقِفٌ بِبابِ عِزِّک … | و اکنون ای خدای من! در پیشگاهت ایستاده‌ام … |
پ.ن. : حتما جملات عربی رو هم بخونید، فوق‌العاده قشنگ‌ند.