چه بینشاط بهاری …
نه لب گشایدم از گل، نه دل کشد به نبید چه بینشاط بهاری که بی رخ تو رسید نشان داغ دل ماست لالهای که شکفت به سوگواری زلف تو این بنفشه دمید بیا که خاک رهت لالهزار خواهد شد ز بس که خون دل از چشم انتظار چکید
» باقی این نوشته را بخوانید ...